Staj sekiz hafta sanıyordum; dokuz hafta olduğunu geçen hafta fark ettim aslında :) Önceden dediğim gibi Türkiye’deki en iyi IT AR-GE şirketinde sekizinci haftayı devirdim, haklı olarak bunla gurur duyuyorum. An itibariyle sadece 4 iş günüm kaldı. Biraz da ayrılmanın getirdiği hüzün var. Değerli arkadaşım Sarp‘ın da bugün TTECH’te son günüydü, kendisi şirketten ayrılıyor ve diğer Sarp ile kendi işlerini geliştirmeye başlıyorlar. Onlara buradan başarılar diliyorum. Ses getiren projelere imza atacaklarına hiç şüphem yok.

Durmadan bahsettiğim şu proje, şirket içi beta yayınında ve testlerde başarılı bir performans sergiliyor. Biraz da Amazon EC2’nin sayesinde ciddi yük testlerinden rahatlıkla geçti. Umarım ben buradan ayrılmadan bir ürün haline getirip piyasaya sunabiliriz. :) Kısmet olmazsa da benden sonra duyurulduğunda emeklerimin ürüne geçtiğini görmekten mutluluk duyuyor olacağım. Ben ayrıldıktan sonra da proje ilerletilip faz-2 ye geçirilirse daha eğlenceli hale gelebilir. :) Read More →

Galiba hiçbirimiz gömleğini kravatını giyip yazılım geliştiren insanlardan değiliz. Olay aslında gömlek kravatta değil. Okuldaki derslerden ve kitaplardan yazılım geliştirme öğrenen insanlar bir yana dursun, yıllarını internette harcamış, computer nerd-geek kültürüyle yetişenlerde bambaşka bir karakter görürsünüz. İkisinin yaptığı ürün arasında belki de dağlar kadar fark olur. Bende de küçüklüğümden beri yaptığım her şeyin içine easter egg (sürpriz yumurta) saklama alışkanlığı var. Easter egg, aslında bir programın kullanıcı tarafından görülecek kısımlarına veya kaynak kodunun içine yerleştirilen süpriz, yani gördüğünüz anda yüzünüze gülümseme yayan ek özellikler oluyor. Read More →

Göz açıp kapayıncaya kadar stajımın yedi haftasını geride bıraktım. İki haftam daha kaldı. Sonra da bir hafta bayram tatilinin ardından okula başlıyor olacağım :(

Bu hafta yine _Incubation _olarak düzenli grup toplantımızı yaptık. Gerçekten güzel projeler gündeme geliyor ve hayata geçmeye hazırlanıyor. Aslında _incubation _departmanı ve kardeşi terminal uygulamaları departmanı Turkcell Teknoloji içinde kendi başına bir şirket gibi durabiliyorlar. Geliştiricileri, analistleri, grafik tasarımcıları, sözleşmecileri var. Bu sebeple de incubation kelimesinin gerektirdiği gibi hem işe odaklı hem de hızlı çalışma temposuna sahip olunabiliyor. :) Read More →

Stajımın bir buçuk ayı geride kalırken yavaş yavaş blog yazıları da rutine bağlanıyor ve yazacak konu bulmakta zorlanıyorum. :) Güzel bir hafta geçirdiğimi söylemeliyim.

Bugün itibariyle 1,5 aydır devam ettiğim proje ürün haline gelmiş durumda. Hafta içinde şirket içi kapalı beta‘ya açıyor olacağız. Takip eden haftalarda da ürün olarak çıkılabileceğini düşünüyorum. Aslında geçen 1,5 ay bu projeyi gerçeklemek için oldukça uzun bir süre. Fakat platforma alışma ve kaliteli ve yenilenebilir bir sistem hazırlama süreci zaman alabiliyor. Üstelik mesaiden sonra akşamları da evde projeye devam ediyorum. Bu kapsamda staj bana ciddi bir tecrübe kazandırdı. Projenin içinde tekrar kullanılabilecek bir çok yapı oluşturdum. İleriki kişisel projelerimde de kullanmayı düşünüyorum. Ama hala Java çalıştıracak (App Engine hariç) Tomcat server’ı nereden bulacağımı bilmiyorum. Bu arada App Engine altında Quercus container’ında PHP çalıştırabiliyormuşuz, not düşeyim dedim. Read More →

Bugün stajımın beşinci haftası sona erdi. Gün geçtikçe buraya daha yeni yeni ısındığımı fark ettim. 3 Eylül’de stajım bitmiş olacak. :)

Bahsettiğim projenin alt yapısı ve dokümantasyonu tamamen bitti. Geriye yük testleri ve arayüz giydirmesi kaldı. Bu nedenle arayüzü bekliyoruz. Çok da güzel bir servis olarak çıkacağına inanıyorum. Özellikle de bu projeden sonra PHP’yi sonsuza dek bir kenara bırakıp Spring Framework’e geçmeyi düşünüyorum. 1 ay boyunca Java ile web uygulamaları geliştirme hakkında ciddi bir know-how edindim. Bundan sonraki projelerimde de bunu kullanmayı planlıyorum.

Arayüzü beklerken ikinci bir projeye başladım. CRUD bir işten ziyade daha AR-GE sayılabilecek bir projenin birkaç parçasını üretiyor olacağım. Uzun soluklu (benim sonunu göremeyeceğim) proje olmasına rağmen ileride büyük işler yapabileceğine inandığım bir altyapıya katkıda bulunmak da güzel bir duygu. Read More →

Bir süredir ufak tefek NLP projeleriyle ilgilenmeye başlayan ben, Deniz Yüret’in hazırladığı Emacs Turkish mode‘un Emre Sevinç tarafından yapılan Python çevirisini Java için uyarlamış bulunuyorum.

_Deasciifying _kelimesi ilk etapta yabancı gelebilir, özetle Latin alfabesindeki harfler kullanarak yazılmış Türkçe yazıları tekrar Türkçe’ye özel harflere  kavuşturma işlemi olarak tanımlayabiliriz. Turkish deasciifier‘ın yaptığı da tam olarak bu. Türkçe klavye sahibi olmayanlar (veya sahip olup İngilizce ayarında kullanmaya alışmış olanlar), uzun yazılar yazdıklarında bunu Türkçe harflere çevirmek için bu kütüphaneyi kullanabilirler.

Örneğin:

Hadi bir masal uyduralim, icinde mutlu, doygun, telassiz durdugumuz. yazısı, deasciifying işlemi sonrasında aşağıdaki gibi olacaktır: Hadi bir masal uyduralım, içinde mutlu, doygun, telaşsız durduğumuz. Kullanım alanlarına örnek verecek olursak, bir foruma yazı yazarken veye e-posta yollarken Türkçe karakterleri düzeltmek istiyorsanız kuracağınız bir Firefox veya Chrome eklentisi ile tek tuşla anında yazıyı düzeltebilirsiniz. Yahut sitenizde ziyaretçilerinizden düz yazı içeriği veya _feedback _topluyorsanız daha okunaklı olması açısından sitenin backend‘inde bu kütüphaneyi kullanabilirsiniz.

Read More →

Unutup gidersin üç beş güne Ama vakti gelince hatırlarsın On yıl sonra mesela Yalnız başına dolaşırken Soğuk bir havada Öyle bir ben geliveririm aklına Yüzüm gelir gözünün önüne Kahverengi saçlarım On yıl önceki ben Hatırlarsın bir çift küpeni Bende unuttuğun Üşürsün her esintiye On yıl eskilerden gelen Koruyamaz seni yine Bahanelerin Ardına saklandığın On yıl önce On olmasa da Beş yıl sonra mesela Hatırlarsın ilk sevgilini Severken bırakıp gittiğin Üzülme Yine unutursun üç beş güne Ama vakti gelince hatırlarsın Read More →

[caption id=“attachment_1391” align=“alignright” width=“300” caption=“Rüzgar güllerine karşı gün batımı - Devletşah Özcan”][/caption] Güneş en son batarken Bozcaada üzerinden Bir kızın saçları kızıl Güneşe doğru Hafif bir rüzgâr ve Dudaklarında kuruntu Güneş en son batarken Gözlerinin önüne düşen saçlar Çok uzaklarda rüzgâr gülleri Keman sesiyle enstrümantal Ceplerinde kaçınılmaz vedalar Bir otobüs kalkar çok uzaklara Geride bıraktığı gözler ağlar. ahmet balkan / 27.12.2009 02:10 Read More →